Paolo Uccello’nun resimleri sadece çizgisel perspektifin öncü kullanımı nedeniyle değil aynı zamanda öyküleyici özellikleri ve ayrıntılı deseniyle de benzersizdir. Çok yönlü bir ressam olan Uccello Gotik gelenekleri Rönesans’ın araştırmalarıyla birleştirmiş fakat yaşamının sonuna doğru gözden düşmüş ve ancak 20.yüzyılda yeniden keşfedilmiş.
‘Kuş’ anlamındaki Ucccello olan lakabıyla tanınan Floransalı Paolo di Dono, 10 yaşında heykeltıraş ve kuyumcu Lorenzo Ghibeni’nin çırağı olmuş. Ahşap panolar, tuval, hatta bir süre mozaik gibi farklı malzeme ve tekniklerde çalışmış; ayrıca Floransa’nın Duomo’su için ve freskler ve vitray tasarlamış.
1430’larda, çağdaşı Masaccio’nun etkisiyle, resim sanatında gelişmekte olan çizgişel perspektifle ilgilenmeye başlamış. Kompozisyonlarında, ufuk noktalarına ve bibirine yakınlaşan çizgilere dayalı karmaşık matematiksel tasarımlara ağırlık vermiş. Ayrıca Donatello’nun yontularındaki gerçeğe uygun jestlerden etilenmiş ve kendi çalışmalarında denemiş . Renkleri doğadaki haliyle değil bezeme amaçlı kullanmış.
Uccello’nun en iyi bilinen eseri, 1432’de gerçekleşmiş olan San Romano Savaşı’nı anlatan üç resimlik bir seridir. Serideki her resimde, her biri ufuk noktasına doğru birbirine yakınlaşan yere saçılmış silah bolluğu dikkat çekmektedir. Daha önce hiç kısaltılmış perspektifli bir figür resmedilmemişti ve bu nedenle savaşın içinde yere düşmüş olan savaşçı, her ne kadar hatalı bir şekilde küçük ve oransız da olsada ilgi çekmiş.
San Romano Savaşı
1438—40 KAVAK AĞACI ÜZERİNE CEVİZ VE KETEN TOHUMU YAĞI İLE YUMURTA TEMPERASI
182 X 320 CM – NATIONAL GALLERY, LONDRA, BİRLEŞİK KRALLIK
Floransa ve Siena arasında yaşanan San Romano Savaşı’nın bir anını betimleyen bu resim, zafer kazanan Floransa ordusunun komutanını beyaz bir atın üzerinde göz alıcı türbanıyla göstermektedir. Tuhaf bir şekilde, sıra sıra yerleştirilmiş kırık mızraklar, askerlerin açılı bir şekilde tuttuğu mızraklar ve uzaktaki ufacık figürlerin oluşturduğu kurgu, Uccello’nun çizgisel ve kısaltılmış perspektife olan ilgisini gösterir.
Yerde uzanan kırık mızraklar bile ortak kaçış noktasına doğru düzenlenmiştir. Uccello’nun matematiksel düzenlemeleri tuhaf ve doğal olmayan görün yaratmış ancak zaten gerçekçilik amacı taşımıyorlarmış. Perspektif üzerine denemeleri tam olarak doğru sonuç vermemiş olsa da onun iki boyutlu yüzey üzerinde derinlik yannılsamaları, pek çok sanatçıyı etkilemiş. Bununla birlikte sanatı sonsuz bir rağbet görmemiş. İnsanlar sanatta daha fazla entelektüellik ve zerafet aradıkça aldığı siparişler azalmış.
Paolo Uccello Eserleri
