13 Mayıs 1882’de Argenteuil’de doğmuş Braque. Babası gibi boyacı ve dekoratör olmak üzere eğitim almış.Sekiz yaşındayken ailesi Le Havre’a yerleşmiş. İlk sanat bilgilerini Le Havre’daki Güzel Sanatlar Okulu’nda desenleri kopya ederek öğrenmiş.
Bu arada dekoratör çıraklığı, badanacılık gibi işlerde de çalışan Braque, ileride yararlanacağı resim tekniklerini bu işlerde öğrenmiş. 1900’de Paris’e gelmiş. 1902’de Ecole des Beaux-Arts’da çalışmış. Akademi’den uzak durmuş Braque.
Braque önce Monet, Camille Pissarro gibi izlenimci ressamların, daha sonra Cezanne’ın etkisinde kalmış. Daha sonra Fauvizm’in çekiciliğine kapılmış. Arkadaşı Emile-Othon Friesz (1879-1949) ile birlikte Anvers’de bir atölye tutmuş. Braque fovist resimleriyle katıldığı 1907’de Salon des Independants’da sergilediği yapıtlarının hepsi satmış. Bu resimlerinde Cezanne’ın etkileri görülmekte.
1908’de Salon d’Automne jürisi gönderdiği resimleri geri çevrilmiş. Matisse’in Braque’ın Estaque Manzarası adlı resmini “yığılmış küpler”e benzetmesi, daha ilerde “Kübizm” deyiminin yerleşmesine neden olmuş. Ressamın düş gücünü, kişiliğini yansıtan, parlak renklerin alabildiğine bol kullanıldığı resimler yapmaya başlamış. 1907’de açtığı ilk sergisindeki resimler bu türdenmiş.
Braque ilk kişisel sergisini 1908’de bütün resimlerini satın alan Kahnweiler Galerisi’nde açmış. Picasso ile birlikte çalışmaya başlamış. Onunla Kübizm’in temellerini oluşturan ilkeleri geliştirmişler. 1907’de yaptığı büyük boyutlu Çıplak adlı yapıtı onun Fovizm’den Kübizm’e geçişine önemli örnektir.
1909 sonlarında Braque hacimleri geometrik öğelerine ayrıştırmaya başlamış. Picasso ile yakın işbirliği içinde, deneylerini insan figürüne ve natürmortlara uygulamış.
Braque’ın 1911’de yaptığı Gitarlı Adam, Portekizli Adam ve 1912’de yaptığı Meyve Tabağı ve Bardak kübizmin en belirgin örneklerindendir. I. Dünya Savaşı’na katılan Braque savaşta başından yaralanmış. Hastaneden çıktıktan çalışmaya devam etmiş. Zıt ve canlı renkler kullandığı bu döneminde nesneleri görüntüleriyle değil, simgeleriyle yansıtmış.
Daha çok “ölü doğa” (natürmort) teması üzerinde duran Braque’ın ünlü tablosu İskambilli Ölü Doğa bu dönemin ürünlerindendir.
Kendini sürekli yenileyerek 60 yıl sürdürdüğü resim yaşamını 75 yaşına gelince bırakan Braque’ın Gitarlı Kadın (1913), 1937’de Carnegie Ödülü’nü kazandığı Sarı Masa Örtüsü (1935), Kırmızı Masa Örtüsü (1937), Ressam ve Modeli (1939), Tuvalet Masası (1942) ve Siyah Balık (1942) gibi tabloları çok ünlüdür.
Braque bronz ve kilden hayvan, özellikle kuş ve balık heykelleri, alçı kabartmalar ve taş baskıları yapmış, çeşitli tiyatro oyunları için dekorlar gerçekleştirmiş, vitray ve mücevher tasarımları hazırlamış. Altmış yıllık sanat yaşamında kendini sürekli yenileyerek geliştirmiş.
Georges Braque Eserleri
