Georges-Pierre Seurat, Neo-Empresyonizm’i geliştirerek modern sanatın yönünü değiştirmiş. Yan yana yerleştirilen saf renk beneklerinin birbirinin canlılığını artırdığı bilimsel olarak düzenlenmiş ve analitik bir resim sistemi yaratmış.
Varlıklı ve dindar bir Paris’li ailenin çocuğu olan Seurat, kısa fakat geleneksel bir sanat eğitimi almış. 1875 yılında Justin Lequien heykeltraşlık okuluna girmiş. 16 yaşında çizim sınıflarına katılmış ve 1878’de Ûcolc des Beaux-Arts’a kabul edilmiş. Bir çok sanatçı gibi Louvre’da eski ustalar üzerine çalışıp kopyalarını yapmış. Rembrandt ve Goya‘dan çok etkilenmiş. 1870’lerin sonlarından itibaren renk algısı ve kromatik ile ilgili mevcut bilimsel teorilere ilgi duymuş. 1881’de renklerin kontrastı (1839) konusunda eğitim almış. Aynı zamanda 1879 Empresyonist sergisini ziyaret etmesiyle akademik gelenekten kopma isteği oluşmuş. Bir yıllık askeri hizmeti sırasında boş zamanlarını çizim yaparak, renk ve görme üzerine kuramlar okuyarak geçirmiş.
1881 ‘den 1882’ye kadar saf karbonla kil karışımı kullanarak siyah beyaz çizimler üretmiş ve tonal karşıtlıklar ve yumuşak konturları araştırmış. Seurat, Asniares’de Yıkananlar adlı büyük boyutlu eseriyle Paris Salonu’na başvurmuş ve reddedilmiş. Paul Signac’la (1863-1935) arkadaşlık kurmuş. Seurat, renklerin daha canlı görünmesi için Empresyonist’ler gibi mavi ve turuncu gibi bütünleyici renkleri yan yana kullanmış.
Bu tekniğin üzerinde deneysel olarak çalışmaya devam ederken 1884’ten 1886’ya kadar büyük boyutlu Grand Jane Adası ‘nda Bir Pazar Öğleden Sonrası’nı resimlemiş. Resim, hafta sonlarını kent yakınındaki bu dinlence yerinde (Grand Jatte Adası) geçiren Parislileri konu edinmiş. İi yıl çalıştığı süreçte, Grand Jatte Adası’na sayısız ziyarette bulunmuş tamamlayabilmek için.
Bu resmiyle, bir eleştirmenin eseri, ‘Neo-Empresyonist’ ve tekniğini ‘Noktacılık’ (Pointilizm) olarak tanımladığı son Empresyonist sergide yer almış. Çok gençe yaşta, 32 yaşındaki ölümünden önceki dört yıl boyunca bu yönteme resm yapmaya devam etmiş. Tekniği diğer Neo-Empresyonistler tarafından sürdürülmüş. Seurat’a göre, ışık yedi renge ayrılıyor, bunlar gökkuşağının renkleri. Bu renkleri paletin üzerine yerleştirip karıştırınca Seurat’ya göre atmosferin rengini bulunabilir. Seurat temel yedi rengi noktalar halinde doğrudan tuvalin üzerine düzenli bir şekilde yerleştirerek resim yapmış. Divisionnisme’i (Puantilizm) ortaya çıkarmış. Bu konuda “Pointillis” deyimi de aynı anlama gelmekte. Seurat geometrici, kimyacı, felsefeci ve içine kapanık bir sanatçıymış.
Georges Seurat, rastlantısal hiçbir fırça darbesine izin vermeden tasarladığı anıtsal boyuttaki resimleriyle, modern sanatın öncü sanatçılarından birisi olmuş. Annesi ile yasadigi evi her gün deliler gibi topladigi gibi efsaneler dışında resimlerinin çercevelerini kendi hazırladığı gibi enteresan başka özellikleride varmış. Bu yüzden Seurat’ın tablolari ya kendi tasarladigi cerceve icerisindedir ya da onu alan galeri o cerceveyi uzerinde tutup uzerine bir cerceve daha monte etmiştir. Figurlerinin elestirmenler tarafindan misir sanatina benzetildigini duydugunda cok sevinmis. Aslinda negatif bir elestiri olan bu yorumu pozitif sekilde algilayip yoluna devam etmis Seurat.
Bütün empresyonist sergilerinde resimleri olan tek sanatci durumundaki Camille Pissarro tarafindan bu sergilerin sonuncusuna cagirilmis. Claude Monet ve Pierre Auguste Renoir gibi sanatçılar istemediği için Seurat gibi sanatcilarin eserleri ayri bir odada sergilenmis.
Georges Seurat Eserleri
