Paolo Veronese (1528-1588) | Ressamların Eserlerini ve Hayatlarını Anlatan Sanat Platformu

Tiziano’yla birlikte 16. yüzyılda iki büyük Venedikli ressam daha vardı. Bunlardan biri Tintoretto, diğeri ise Veronese olarak bilinen Paolo Caliari’ydi. Veronese (doğum yeri Verona’dan aldığı bir lakaptır) 1553’te Venedik’e gelip yerleşmeden önce 1548’de kısa süreliğine Manrua’da yaşamış. San Sebastiano Kilisesi, Dükler Sarayı ve Marciana Kitaplığı için yaptığı resimler ona Venedikli ressamlar arasında Tiziano ve Tintoretto düzeyinde sınıflandırıldığı hatırı sayılır bir güç sağlamış. Perspektif etkileri, dekoratif duyarlılığı ve kendine özgü ışıklı paletiyle kalabalık kompozisyonları uyumlu bir şekilde sunabiliyormuş. Veronese, 16. yüzyıl Venediki’nin görkemini yansıtan çok büyük resimlerden hoşlanmış. Dinsel sahneleri, dönemin Venediki’nde geçiyormuş gibi resmettiği, azizleri pahalı kostümler ve takılarla betimlediği için izleyenleri özellikle şoke etmiş. Veronese’nin dekoratif anlatışal resimleri, kendilerini İnciÎden ve klasik mitolojiden karakterlerle karşılaştırabildikleri için pek çok Venedikli soylunun egosunu okşamış.

Çoğu çalışması, onun öyküyü bütünleyici titiz mimari ayrıntılara olan ilgisini ortaya koyar. Veronese’nin erken kompozisyonları sıklıkla yoğun perspektiflere sahip; sonra daha klasik hale geldiler ve büyüleyici ışık ve renk uyumuna sahip oldular.

Yaklaşık 1583’ten sonra her zamanki parlak gün ışığının yanı sıra yumuşak ışık ve alacakaranlık sunumlarına yer vermeye başlamış. En iyi çalışmalarından bazıları Venedik dışında üretilmiş fresklerdir. Ölümünden sonra atölyesi kardeşi ve oğulları tarafından devam ettirilmiş.

Kana Düğünü

1562—3 TUVAL ÜZERİNE YAĞLIBOYA – 677 X 994 CM – MUSEE DU LOUVRE, PARİS, FRANSA

İncil’de İsa’nın insanlar arasında gerçekleştirdiği ilk mucize, Kanaldaki düğünde suyu şaraba çevirmesidir. San Maggiore’deki Benedikten Manastırı için yapılmış bu çok büyük resimde düğün, Palladio’nun resimlerinden esinlenen anıtsal bir Venedik mimarisinin önünde gerçekleşmektedir. 130 figürün her birinde yüzler farklıdır ve renkler mücevherler gibi parıldar. Veronese, resme kendi portresini beyazlar içinde viyola çalarken ilave etmiştir; yanındakiler Tiziano ve Tintoretto’dur.

Simon’un evinde yemek isimli eserinde İsa’nın son akşam yemeği ikonasından esinlenip İsa’yı soytarıların ve bir takım alman askerinin ortasında yer alan bir figür olarak resmetmesi sebebiyle Katolik kilise tarafından protestanlığa ön ayak olma suçuyla yargılanmış. Veronese’nin kendini savunurken “ben ustalarımın çizdiği yoldan ayrılamazdım” demesi ve bunu derken resimlerinde İsa’yı, Meryem’i, aziz Peter’i çıplak olarak betimleyen Michelangelo‘yu kendine örnek aldığını söylemesi sayesinde kilisenin tavrını yumuşatmayı başarmış.Sadece resmin adı Levi’nin adı şeklinde değiştirilmiş. Böylece aslında resmedilen kişilerin İsa ve havariler olmadığı varsayılır.